Buren verklaarden een explosie gehoord te hebben, waarna het vuur snel was opgelaaid. De bewoners, een weduwe en haar zoon, die juist op bezoek was, hadden geen schijn van kans gehad. De woning was in korte tijd veranderd in een zwartgeblakerde ravage.Twee aanpalende huizen hadden forse glasschade.
Vier dagen na deze nachtmerrie word ik al gebeld. Of ik iets kan betekenen bij de afwikkeling, de zaak ligt ingewikkeld, aldus de betrokken uitvaartverzorger.
Dat blijkt een understatement. Allereerst zijn alle papieren, waaronder verzekeringspolissen en bankafschriften, verloren gegaan en lijkt er ook elders niets (digitaal) te zijn opgeslagen. (Mensen, doe dit toch vooral wel!). De vooralsnog enige erfgename kan meook maar moeilijk verder helpen. Deze dochter van bijna 40, een wat moeilijk benaderbare autistische vrouw, zonder sociaal leven, heeft geen weet van wat haar moeder al dan niet geregeld heeft. Maar ze weet wel dat haar moeder alles alleen en zonder hulp en inmenging van deskundigen deed. Het ongeluk en de dood van haar twee naasten betekent vanzelfsprekend ook een enorme schok.
Een oom, broer van de overleden weduwe, heeft zich weliswaar meteen na het ongeluk opgeworpen als zaakwaarnemer, maar blijkt onvoldoende kennis van zaken te hebben. Bovendien heeft hij nog een hypothecaire lening bij zijn overleden zus lopen, dus belangenverstrengeling ligt op de loer. Met zachte drang krijg ik hem zover dat hij vooral zijn verweesde nicht emotioneel bijstaat en de zakelijk/administratieve afwikkeling uit handen geeft. De vriendin van de overleden zoon is ook in alle staten: hij had een uitkering, maar hoe moet het nu met haar? Kan dochter daar niet nu al iets aan doen, zij krijgt toch straks ook het erfdeel waar broer recht op had?
Op mijn voorzichtige opmerking dat het niet zeker is óf er een erfdeel is, want eerst moet worden uitgezocht of moeder geen schulden had, volgt een ijzig zwijgen.
Ik schakel een collega in, want het zal onder deze omstandigheden veel tijd en moeite kosten om ons een weg te banen in dit vooralsnog ondoordringbare woud.
We hebben allereerst een verklaring van erfrecht nodig: zonder dit officiële document blijven veel deuren van instanties als banken en verzekeraars voor ons gesloten en hebben we geen toegang tot essentiële informatie. Bij wie is moeder verzekerd? En wat staat er in de opstalverzekering? Wordt er uitgekeerd na brand of wordt er herbouwd? Welke verplichtingen had moeder lopen? Waren er schulden of vorderingen op anderen, behalve oom? Die gegevens zijn doorgaans via gedegen spitwerk wel te achterhalen uit onder andere de bankafschriften, maar dan moeten we daar wel bij kunnen.
De notaris, die deze verklaring moet afgeven, is terughoudend. Liever wikkelt hij een en ander rechtstreeks af met dochter. Jammer maar begrijpelijk, hij kent ons nog niet, maar soepel loopt het niet, temeer omdat hij haar confronteert met keuzes die ze niet kan overzien en omdat ze moeilijk om kan gaan met de emotionele druk die ze vanuit de familie ervaart.
Uiteindelijk komen we samen tot overeenstemming over hoe de afwikkeling aan te pakken.
Brand meester, nu op zoek tussen de smeulende resten.