Een uitvaartondernemer vroeg mij contact op te nemen met meneer (82 jaar) omdat hij net een goede vriendin had verloren. Zij woonde haar laatste jaren in een zorginstelling daar zij blind was. Hij was de enige die haar elke dag bezocht. Zij had namelijk geen enkele familie meer.
Omdat meneer al jaren haar administratie verzorgde, voelde hij zich verantwoordelijk om de afhandeling van haar nalatenschap op zich te nemen. Echter wist hij niet hoe hij de dit moest aanpakken. Hoe en waar te beginnen? Hij heeft geen computer, heeft nog nooit op het internet “gesurft” of zelfs een mobiele telefoon aan zijn oor gehad. Aan de hand van het Cretio stappenplan hebben we samen bekeken wat er geregeld moest worden en hoe hij zelf het één en ander aan kon pakken.
Ondertussen kregen we via het Centraal Testament Register (CTR) bericht dat mevrouw geen testament had. Wel had ze wat vermogen. Ik heb meneer uitgelegd dat nu de wettelijke verdeling van toepassing is. Dit betekent onder andere dat er nagegaan moet worden of er afstammelingen/familieleden zijn. Deze mogelijke erfgenamen, die mevrouw waarschijnlijk zelf niet eens gekend heeft, zullen dan haar vermogen erven.
”Ook hij blijkt geen familie meer te hebben die hij kent en vrienden heeft hij gewoonweg niet.”
Door deze ontwikkeling werd meneer bewust van zijn eigen kwetsbaarheid en het sociale isolement waarin hij zat. Ook hij blijkt geen familie meer te hebben die hij kent en vrienden heeft hij gewoonweg niet. Wie gaat hem nu helpen als hij het zelf niet meer kan en hoe kan hij voorkomen dat zijn vermogen naar ‘vreemden’ gaat? Door de gesprekken die we hierover gevoerd hebben was de stap om zijn vertrouwenspersoon te worden een vanzelfsprekende. Met plezier heb ik voor hem in de tussentijd een LevensDossier opgemaakt en daarin zijn persoonlijke omstandigheden, bezittingen en wensen opgenomen.
De volgende stap was om bij de notaris zijn wensen in een testament en een levenstestament vast te laten leggen. Ik merk dat hij het fijn en geruststellend vindt dat hij nu zelf bepaald heeft dat zijn nalatenschap naar een aantal goede doelen gaat. En dat als hij het zelf niet meer kan ik zijn belangen behartig zoals hij dat graag wilt. Samen met meneer zoek ik naar een dagbesteding, omdat zijn dagelijkse bezoek naar zijn vriendin was komen te vervallen. Gelukkig zie ik meneer elke week vrolijker en spraakzamer worden. Een bevestiging waarom ik dit werk ben gaan doen.
Inmiddels heb ik van de notaris te horen gekregen dat er minstens 40 afstammelingen zijn van mevrouw………. Glunderend zegt meneer: “Voor mij hoeft dat nu niet meer uitgezocht te worden hè? Mijn nalatenschap gaat deels naar de dierentuin”.